گرگور

گرگور به قفس‌های ماهیگیری توری شکل گفته می‌شود. کاربرد گرگور در کرانه‌های ایرانی خلیج فارس رواج زیاد دارد.

از گرگور برای به دام انداختن گروه زیادی از ماهیان کف‌زی، سخت‌پوستان و بعضی از نرم‌تنان قابل استفاده است.

گرگور قفسی  که با بند، آن را به ته دریا می‌فرستند و به سر بند یک قطعه چوب پنبه می‌بندند تا محل قرارگرفتن آن را گم نکنند.البته این روش گرگور اندازی برای زمان قدیم بوده و امروزه با ورود فن آوری به صنعت ماهی گیری دیگر نیازی به بستن چوب پنبه نیست بلکه گرگور رو با استفاده از gps علامت گذاری میکنند.

دریچه گرگور به شیوه ای است که ماهی‌ها از دریچه وارد شده و راه برگشت را پیدا نمی‌کنند و درون قفس گیر می‌کنند و به دلیل اینکه فقط ماهی‌های درشت در درون آن می‌مانند صید با این روش از سبز ترین روش های صیادی است.

ساختمان آن بسیار ساده است و تنها با داشتن اندک تجربه‌ای می‌توان از آن برای صید استفاده کرد. 

اشکال و ابعاد گرگور ها بسیار متنوع و مصالح مورد استفاده در ساخت آنها متفاوت است. از نظر حجم، ساختمان و وزن نیز، در کشورهای مختلف و بسته به هدف صید، تنوع زیادی در آنها به چشم می‌خورد. بعضی از انواع آن بسیار سنگین بوده و متجاوز از چندین کیلوگرم وزن دارند، بطوری که بکارگیری آنها مستلزم داشتن شناورهای بزرگ و مجهز به وینچ و جرثقیل است. پاره‌ای دیگر نیز سبک بوده و به راحتی توسط دست قابل حمل و بکارگیری هستند.

گرگورهای سنتی و معمول در جنوب ایران از سیم‌های فلزی گالوانیزه نازک (۱۷ و ۱۸) بافته می‌شوند. هر گرگور از سه جزء مجزا شامل بدنه (گنبدی شکل)، کف (دایره‌ای شکل) و دریچه ورودی یا مدخل (شکل مخروطی ناقص) تشکیل شده است. برای وزین شدن و تسریع در نصب صحیح  بر بستر صیدگاه معمولاً چند تکه لوله پلی اتیلن در قسمت گنبدی و پولیکا نیز در قسمت کف گرگور بسته می‌شود.

ورود ماهی به مدخل گرگور در ابتدا به سهولت انجام می‌شود. این نیز به خاطر شکل خاص ساختمان بدن ماهی و نحوه استقرار باله‌های پشتی و مخرجی در سطح بدن آن است. اگر ماهی در نیمه راه مدخل قصد بازگشت از آن را داشته باشد، وجود خارها مانع از این منظور شده و هیچ راهی جز حرکت به جلو و ورود به محوطه داخل قفس برای آن باقی نمی‌ماند. ماهی تا زمان تخلیه توسط صیاد محکوم به اسارت در آن خواهد بود.

متوسط مدت زمان صید معمولاً بین ۱۰ روز تا دو هفته است که بسته به شرایط بدی جوی، این زمان تغییر می‌کند. فصل صید  برای انواع آبزیان معمولاً ۸–۷ ماه در سال است. میزان صید با گرگور در هر نوبت بازدید و تخلیه، شدیداً متغیر بوده و به عواملی چند بستگی دارد. از جمله این عوامل می‌توان به فصل، موقعیت صیدگاه، زمان و مسیر مهاجرت ماهیان کف‌زی و پاره‌ای از فاکتورهای زیست‌محیطی اشاره کرد.